نقش نسل کشی ناتو

به قلم فیدل کاسترو

این اتحاد (ائتلاف) نظامی بیرحم ترین ابزار سرکوبگر به حساب می آید که تاریخ بشر تاکنون به خود دیده است.
ناتو از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی که موجودیت آن بهانه ای برای ایجاد این نهاد از سوی آمریکا گردیده بود، نقش سرکوبگرانه اش را ایفاء نموده است.
برای اولین بار این نقش ناتو در صربستان نمودار گشت. کشوری اسلاو که مردم آن قهرمانانه بر علیه نیروهای آلمان نازی در طول جنگ جهانی دوم مبارزه کرده بودند.

در مارس ۱۹۹۹ کشورهای عضواین سازمان شوم درصدد تجزیه و تضعیف یوگسلاوی برآمدند.همان خیال نامبارکی که از زمان مرگ Josip Broz Tito در سر داشتند. بهمین منظور هنگامیکه واحدهای نظامی خود را برای حمایت از تجزیه طلبان کوسوو اعزام نمودند، با مقاومت شدید این ملت روبرو شدند که واحدهای نظامی (ارتش) باتجربه آن دست نخورده مانده بود.

دولت یانکی با مشارکت دولت دست راستی خوزه ماریا انظار اسپانیا، ساختمان تلویزیون صرب، پل های دانوب و بلگراد پایتخت این کشور را بمباران نمود. سفارت جمهوری دمکراتیک خلق چین را نیز با بمب های خود ویران ساخت که در نتیجه آن تعدادی از کارمندان سفارت کشته شدند. این حادثه بر خلاف آنچه که مهاجمین اعلام کردند، قطعا یک اشتباه در محاسبه نبود. در پی بمباران یوگسلاوی تعداد زیادی از شهروندان این کشور جان خود را از دست دادند. اسلوبدان میلوسوویچ که پس از فروپاشی شوروی و فشار قدرتهای مهاجم در موضع ضعف قرار گرفته بود، مجبور گردید به خواسته های ناتو مبنی بر حضور نیروهای این سازمان در کوسوو در چارچوب ماموریت سازمان ملل تن بدهد که در نهایت به شکست سیاسی او منجر شد و اعزام او به دادگاه جانبدار لاهه را در پی داشت. وی سرانجام در زندان به طرز مشکوکی جان سپرد. اگر رهبران صرب چند روز بیشتر مقاومت کرده بودند، ناتو دچار یک بحران عظیم می شد که پیشاپیش در مرحله فروپاشی قرار داشت. امپراطوری آمریکا بدین وسیله توانست زمان بیشتری را برای اعمال سلطه بلامنازع و اعضای همپیمانش بدست آورد.
از ۲۱ فوریه تا ۲۷ آوریل گذشته روی سایت Cubadebate نه (۹) مطلب را در رابطه با این موضوع انتشار داده ام و بطور مفصل به نقش ناتو در لیبی و پیامدهای آن از دیدگاه خودم پرداخته ام.

هم اکنون وظیفه خود می دانم ایده های درستی را که طرح نمودم و مسایل پیش آمده را همانگونه که پیش بینی کرده بودم جمع بندی کنم. در حال حاضر معمر قذافی، یک شخصیت کلیدی این ماجرا، پس از اینکه به سختی توسط جنگنده بمب افکن های فوق مدرن ناتو که خودروی حامل وی را شناسایی و مورد هدف قرار دادند، زخمی گشت و سپس از سوی افرادی که از طرف همین سازمان نظامی مسلح شده اند، دستگیر و کشته شد. جسد او نیز مصادره و به عنوان نشانه پیروزی جنگی به نمایش گذاشته شد. عملی که نافی ابتدایی ترین احکام و قوانین اسلام و دیگر ادیان به حساب می آید.
ما اعلام می کنیم که لیبی به زودی به عنوان «دولت دمکراتیک و مدافع حقوق بشر» مطرح خواهد شد. من در آینده مطالب بیشتری به این حقایق مهم و ویژه اختصاص خواهم داد.